Een paar jaar geleden schreven mijn vriend en ik ons in voor golfles. Golfen konden we niet, maar we vonden het wel heel leuk. Maar op de golfbaan kwam ik mezelf toch een beetje tegen.
Ik stelde veel te grote doelen en had hoge verwachtingen van mezelf. Ik voerde de druk flink op. Daarnaast vond ik het verschrikkelijk als mijn swing technisch niet lukte of de bal niet lekker vloog. Ik bleef maar analyseren, YouTube filmpjes zoeken met ‘de perfecte oplossing’. Pure frustratie, waar ik voortdurend mee aan het vechten was. Ik was nerveus bij elke nieuwe slag, en daar kon ik ook niet mee omgaan. Daarbovenop was mijn brein ontzettend kritisch over mijn scores, mijn swing, mijn kleding, mijn slechte spel en mijn ongezellige gedrag.
Door al dat interne vechten duurde het alsmaar langer voordat ik mijn swing maakte, ik bevroor gewoon terwijl ik over mijn bal stond. Alle negatieve wissels probeerde ik weg te duwen. Sensaties en spanning die ‘niet goed voelen’, en gedachtes over waterhindernissen en mensen die zaten te kijken vanaf het terras. Als mijn spel niet goed ging was ik niet een gezellige medespeelster. En dat voelde niet goed.
Ik ben aan de slag gegaan met een collega-psycholoog die werkte aan mentale fitheid voor golfers, vanuit de visie van ACT (Acceptance & Commitment Therapy). Dat bracht mij meer mildheid. Tegelijkertijd leerde ik Heidi kennen en de methodologie van Je Moet Niks. Toen viel het echt helemaal: het gaat om vaardigheden leren. Ik leerde mijn opmerkzaamheid te trainen. Ik leerde beter omgaan met lastige innerlijke ervaringen zoals spanning, twijfel, frustratie. Bovenal leerde ik mij te verbinden met wie en wat voor mij belangrijk is in dit spel: leergierigheid en creativiteit! Ik had het eerst nauwelijks in de gaten, maar er veranderde iets. Niet alleen op de golfbaan, maar ook in mijn werk en hoe ik in het leven sta.
Veel sportcoaches, mental coaches én medespelers hebben de neiging om onprettige emoties en gedachtes weg te maken: ‘het is niet spannend’ of ‘gewoon niet aan denken’. Hoe werkbaar is die boodschap nou? In mijn eigen praktijk ben ik mij gaan richten op het trainen van mentale fitheid. Mentale fitheid is voor iedereen. Ook al gaat het best lekker met je, er is nog zo veel uit te halen wanneer je je brein traint en je mentale fitheid aandacht geeft.
Ik ben geen topgolfer geworden, maar ik speel nu met zo veel meer plezier. Ik wil graag beter worden en ik baal nog steeds wanneer ik niet zo goed speel. EN ik kan genieten van buiten zijn, samen zijn met anderen, iets nieuws leren en creatief spelen. Bovenal kan ik genieten van het zalige gevoel van een schitterende bal, geslagen vanaf de fairway, die met een ‘plopje’ naast de pin op de green landt… ‘Goed dat ik het zie!’
